“Belangrijk dat er goed voor ons gezorgd wordt.”
Melanie Rijsdijk begon in 2003 als leerling-verpleegkundige in het ASz en is sinds 2011 SEH-verpleegkundige. Vorig jaar trad ze toe tot de Ondernemingsraad als voorzitter van de Commissie ParbO (personeel, organisatie en Arbo). “Ik vind mijn werk leuk en fijn en ben trots op het ASz, maar ik vind het ook belangrijk dat er goed voor ons gezorgd wordt.”
Jouw werk, samen onze zorg De Ondernemingsraad bestaat uit 3 commissies: Strategie & Financiën, Communicatie & Opleidingen en ParbO. Rijsdijk vertegenwoordigt het personeel: “Ik wil dat alles goed geregeld is voor ons. Er zijn veel betrokkenen en er spelen veel belangen mee, als verpleegkundige ben je normaal gesproken niet op managementniveau betrokken en weet je niet waarom dingen wel en niet kunnen.” De slogan van de OR is ‘Jouw werk, samen onze zorg’. Dat is precies de drijfveer van de OR: “Met elkaar willen we ervoor zorgen dat ons werk werkbaar is en blijft. We kunnen niet alles aanpakken, maar maken ons graag hard voor het behouden en doorontwikkelen van medewerkers en het gezond en met plezier naar je werk gaan. We zijn er voor elkaar.” Vitaal blijven op de SEH De Spoedeisende Eerste Hulp (SEH) is een grote afdeling met veel wisselingen. Hoe belangrijk is het om mentaal en fysiek vitaal te zijn? Rijsdijk: “Heel belangrijk. Mijn afdeling is mijn hart. Het is altijd druk, we zien nu tussen de 90 en 100 mensen per dag. Dat aantal lag nog hoger de afgelopen tijd. Dus de werkdruk is hoog. Het enige wat we direct kunnen doen tegen te hoge druk is een tijdelijke stop: twee uur lang alleen nog spoedgevallen aannemen. Bijvoorbeeld een reanimatie, trauma of zieke kindjes. Verder werken we met verschillende projecten aan onze mentale en fysieke vitaliteit.” Mentaal zwaar werk Rijsdijks collega Marieke Weststrate nam het initiatief voor collegiaal support: “Ons vak is met name mentaal zwaar. We zien soms ernstige casussen, bijvoorbeeld het overlijden van een kindje, of geweld. Collegiaal support is er voor collega’s onder elkaar en dat werkt heel goed bij ons. Beter dan een vertrouwenspersoon of vangnet: het zijn je eigen collega's, die weten waar je het over hebt en die je kennen. Vanwege het succes is dit initiatief nu uitgerold op de hele acute as en ook richting de kliniek.”
Fysiek volhouden Niet alleen mentaal, ook fysiek vraagt het vak veel van je volgens Rijsdijk: “Vooral het onregelmatig werken doet veel met je lijf. Ook voor de jonge generatie verpleegkundigen die weten dat dit erbij hoort, valt het vaak toch tegen. Zeker in combinatie met een gezin. Je eet een paar avonden in de week niet met je gezin en werkt ook op zon- en feestdagen. Bovendien is mensen tillen, wassen, aankleden en omdraaien fysiek zwaar werk. Patiënten worden gemiddeld dikker, dat is een feit in onze consumptiemaatschappij. Dat moet je wel vol kunnen en willen houden, ook op latere leeftijd.” Fit in de Nacht Eén van de projecten om vitaal te blijven werken is Fit in de Nacht. De afdeling SEH draait een pilot met de Arbo om nachtdiensten draaglijker te maken. Rijsdijk: “We krijgen voorlichting over gezond werken in de nacht. Hoe we herstellen, welke voeding belangrijk is en hoe we ons rooster goed invullen. Zo hebben we bijvoorbeeld een bed op het Observatorium waar we een powernap op kunnen doen. Het bed kan trillen en heeft een koptelefoon en VR-bril met rustgevende geluiden en beelden. Op het gebied van voeding krijgen we advies en er staat eten en drinken op de afdeling; een soepje, een yoghurtje, boterhammen, groente en fruit. Bij het roosteren letten we erop dat we voorwaarts roosteren, voor een natuurlijke opbouw in je diensten. Een goede tip die we kregen is om na een nachtdienst toch te ontbijten voordat je gaat slapen, dat deden veel mensen niet. De resultaten van dit project volgen nog, maar we zijn ons al veel bewuster van onze voeding en eetmomenten.”
Oudere verpleegkundigen behouden Hoe lang houd je het vak vol? Oudere verpleegkundigen hebben een belangrijke rol in het overbrengen van kennis en ervaring aan jongeren. Maar Rijsdijk ziet sommige collega’s kiezen voor de ambulancedienst of POH. Hoe behoud je ze voor de SEH - en nog belangrijker - voor het ASz? Rijsdijk: “Ik zie wel wat in een buddysysteem tussen oud en jong. Je moet wel een klik hebben met elkaar. Ik hoop dat oudere collega’s daardoor ook plezier in het werk houden.” Een financiële stimulans is ook welkom, vindt Rijsdijk: “Er is nu een generatiebeleid, waarbij ouderen een deel blijven werken en het ziekenhuis een deel compenseert in salaris. Dat is nu vanuit de CAO geregeld.” Goede arbeidsomstandigheden Ook de arbeidsomstandigheden spelen mee, het OR kijkt samen met de Arbo naar wat beter kan: “Zo hebben we hoog-laagbedden, nieuwe brancards en goede ondersteunende diensten. Fysio op het werk zou heel mooi zijn, of stoelmassages.” Voor de jonge generatie verpleegkundigen heeft Rijsdijk ook een idee: “Kinderopvang in de buurt van het ziekenhuis, met flexibelere openingstijden. Zodat ze ook vroeg in de ochtend en in de avond nog terecht kunnen.” Aanlopers Op de SEH ziet Rijsdijk ook aanlopers: patiënten die zichzelf melden op de Eerste Hulp, maar eigenlijk naar de huisarts zouden moeten: “Soms melden mensen zich die gevallen zijn, een sneetje in hun vinger hebben, of pijn op de borst. Wij gaan altijd in gesprek. Officieel zijn we een gesloten SEH, dus alleen open voor verwijzingen. Maar staan ze bij ons aan de balie, dan spreken we met ze en beoordelen we de klacht. Soms verwijzen we iemand terug naar de huisarts, maar soms schrijven we ze ook in bij ons. Bijvoorbeeld bij bekende pijn op de borst of bij een zichtbare breuk. Soms kunnen ze ook naar de huisartsenpost of naar het röntgenuurtje: dat draaien we in het weekend twee keer per dag en één keer in de avonden en dat scheelt ons al veel patiënten.” Creatieve ideeën Hoewel Rijsdijk uit haar ervaring in de OR weet dat financiën en personeel de grootste dwarsbomers van ideeën zijn, houdt het haar niet tegen om creatief te blijven denken: “Overdag staat hier een schitterende HAP leeg. Die is pas vanaf 17:00 uur bemand. Er zijn veel huisartsen die moeite hebben een praktijkruimte te vinden, hoe mooi zou het zijn als een huisarts die ruimte kan huren?” Voor oudere zorgverleners denkt Rijsdijk aan het fysiek minder zware thuismonitoring en ziet dat rouleren werkt: “Bij ons rouleren collega’s bijvoorbeeld tussen de IC, de SEH en de CCU en dat is goed om zwaar werk af te wisselen met lichter werk.” Tot slot is de sfeer ook van vitaal belang: “Je moet het met elkaar leuk maken. Wij zijn met een groot team en regelen vaak samen het ontbijt, de lunch en het avondeten. Iedereen neemt dan wat mee, ook regelmatig iets voor bij de koffie. Met Kerstmis zaten we een keer pas om 22:00 uur samen aan het diner en hebben we gezellig geproost met Jip & Janneke-champagne.”
