Anneke Remijn

Wonen en werken Anneke is getrouwd met Peter en moeder van Ruben (6) en Sanne (4). Ze woont in Barendrecht en werkt in Zwijndrecht, waar ze in 2016 met twee maten Huisartsenpraktijk de Schakel overnam. Na het VWO (Gymnasium) in Nijmegen werd ze uitgeloot voor Geneeskunde en volgde ze twee jaar Gezondheidswetenschappen in Maastricht. Na een decentrale selectie in Rotterdam, werd ze in 2004 toegelaten. “Ik had niks met die stad, vond het verschrikkelijk na het gezellige Nijmegen en Maastricht. Ik wilde eerst niet in die regio blijven, maar al snel kreeg ik het erg naar mijn zin en bleek dat het studentenleven zich ook in een grote stad maar in een klein gebied afspeelt.” Toen de mooie kans op een praktijk zich aandiende, was Remijn om en bleef het gezin in de buurt; van Rotterdam naar Barendrecht. Gezondheidscentrum Remijn was pas anderhalf jaar huisarts toen ze de praktijk kon overnemen van vier huisartsen. “Zij gingen met pensioen, twee solisten en één duo-praktijk. Met twee maten konden we toen starten vanuit een volledig gelijkwaardige maatschap en samen de praktijk vernieuwen. Meteen na de overname hebben we het pand gekocht en er een gezondheidscentrum in gebouwd met onder meer een apotheek, fysiotherapeut, diëtist, podotherapeut en thuiszorg. Fijn voor de patiënt en goed voor onderling overleg tussen de disciplines.” Toegankelijk Wat voor type huisarts is Anneke Remijn? “Ik ben denk ik een heel toegankelijk persoon, dat hoor ik tenminste van co-assistenten. Ik vertel ook over mijn privéleven aan patiënten, bijvoorbeeld over mijn kinderen en hobby’s. Ik denk dat mensen mij daardoor ook wel snel kennen en dat ze mijn open houding wel waarderen. Ik denk ook dat het helpt als ik hen beter leer kennen. Want als vaste huisarts weet je eerder wat er speelt, ken je de gezinssituatie vaak en kun je dieper ingaan op de vraag. Ik probeer ook altijd in overleg te werken en dan helpt het ook als de communicatie makkelijk gaat.” Kort Klinisch Onderwijs (KKO) Toen oud-voorzitter van het KKO Farley Gulzar met pensioen ging, waren de ogen gericht op Remijn. “Vanuit Zwijndrecht hebben we een actieve HAGRO, waarmee we maandelijks vergaderen. Ze keken meteen naar mij voor de vrijgekomen voorzittersrol. Ik vind het KKO heel leuk, in onze regio wordt echt geïnvesteerd in de samenwerking tussen huisartsen en specialisten. Onder andere door het KKO hebben we veel meer contact en het overlegt toch prettiger als je weet wie je aan de telefoon hebt.” Sinds de coronatijd is het KKO digitaal, in 2022 staan er zes online bijeenkomsten op het programma. “Deze KKO’s zijn allemaal gericht op het Meekijkconsult. Met uitleg over het Meekijkconsult van een specialisme, gevolgd door inhoudelijke informatie van de specialist. Elke bijeenkomst is lekker duidelijk, kort en bondig: een uurtje. Ik hoop wel dat het snel weer live kan, dat vind ik socialer.” Huisartsenprotest Ook Remijn heeft geprotesteerd op 1 juli: “We zijn met z’n vieren naar het Malieveld gegaan. Daar waren duizenden huisartsen, ik vond het jammer dat er uiteindelijk maar weinig media-aandacht voor was. Het had ook iets grappigs, als huisartsen doen we zoiets niet zo snel. Ik heb het persoonlijk vooral gedaan voor de GGZ; ze hebben te weinig tijd en ruimte om patiënten op te vangen. Hierdoor stagneert het systeem, lopen wij en onze POH-GGZ over en moeten we patiënten behandelen waar we ons niet comfortabel bij voelen. Ik heb ook geprotesteerd tegen de paarse krokodillen; de onzinnige formulieren en onnodige bureaucratie waar vooral onze assistenten last van hebben. Over het algemeen pleit ik ook voor meer tijd voor de patiënt. Er zit vaak meer achter klachten als rugpijn of buikpijn. Laatst wilde een patiënt per se een MRI-scan van de rug. Ik nam meer tijd en heb zo geen verwijzing gegeven, maar toch de patiënt tevreden gemaakt. Mensen worden complexer, veeleisender. Meer tijd nemen kan veel schelen in de zorgkosten.” De gezonde patiënt Hoe denkt Remijn over ‘de gezonde patiënt’? “Ik probeer een gezonde leefstijl altijd te betrekken in mijn consulten. Dat er met andere voeding en meer beweging een pilletje vanaf kan. Al willen sommige mensen dan toch liever dat pilletje. Ook kijk ik veel naar de psychische gezondheid en verwijs bij aanhoudend onverklaarbare klachten door naar een psychosomatische therapeut.” Hoe goed slaagt dat bij patiënten? “De ene patiënt is gemotiveerder dan de andere. Vaak heeft die motivatie met de omgeving te maken, of met wat ze hebben meegemaakt. Ik probeer altijd bij diabeten om zonder pillen te starten, eerst beginnen met een andere leefstijl. Als zij zien wat dat doet, ze zich bewust worden van wat ze eten en hoe ze bewegen, kunnen ze hun suiker laten dalen.”