COLUMN
“Zorgmedewerkers moeten weer meer plezier in het werk krijgen.”
Henk de Vos Voorzitter Zorggroep Hoekse Waard
Uiteindelijk lukte het minister Kuipers in maart van dit jaar om alle partijen te verleiden te tekenen voor het Integraal Zorgakkoord (IZA). De huisartsen als laatste, wegens bedenkingen over de betrouwbaarheid van de afspraken.
Eén van de doelen van het IZA is uiteraard om de zorg betaalbaar te houden. Daarnaast wil men de juiste zorg op de juiste plaats. Er moet meer aandacht komen voor gezond gedrag zoals: sporten, gezonde voeding, minder roken en alcohol. En zorgaanbieders gaan samen kijken wat de zorggebruiker nodig heeft, waarbij de zorg zoveel mogelijk dicht bij huis en/of digitaal wordt gegeven. Voor ingewikkelde zorg moet iemand dan vaak weer verder reizen.
Zorgmedewerkers moeten weer meer plezier in het werk krijgen, ruimte voor eigen inbreng en ook meer ruimte voor scholing. Er moet meer tijd voor de patiënt komen, onder andere door minder regels en administratie. Zorg moet meer digitaal worden aangeboden als dat kan.
De kernpunten van het IZA zijn toegankelijkheid van zorg en ondersteuning, kwaliteit en betaalbaarheid. Op papier klinkt het allemaal prima, wie kan daar nu tegen zijn? Maar zoals vaker: het moet wel in de praktijk gebeuren en niet op papier!
Inmiddels wordt er hard gewerkt om een regioplan te maken op basis van het regiobeeld dat eind juni is gepresenteerd. Dit gaat per regio, voor onze zorggroep Hoeksewaard is dat regio ZHE-BAR (Barendrecht, Albrandswaard en Ridderkerk), voor Dordrecht de regio Waardenlanden. Er zijn nogal wat partijen betrokken, dus alleen al breed gedragen plannen maken is een klus! Het sociaal domein en de gemeentes, de thuiszorg, huisartsen, regio-organisaties, GGZ en uiteraard de ziekenhuizen. We wonen in een regio die sterker vergrijst dan gemiddeld in Nederland, daar moet dus op worden geanticipeerd. Inmiddels worden in de regio vier thema’s uitgewerkt: de acute zorg (waarbij de vergrijzing uiteraard een rol speelt), de mentale gezondheid, gezond leven en ouderen. Waarbij de kloof tussen vraag en aanbod gedicht moet worden. Er moeten duidelijke afspraken worden gemaakt over hoe de partijen het gaan aanpakken. En daarbij, de plannen zijn niet vrijblijvend, er wordt commitment gevraagd van alle partijen. Dat vraagt om gedegen bestuurlijke afspraken.
Als voorbeeld kijken we naar de acute zorg. Er komt een verdubbeling van het aantal 80-plussers op ons af, wat bij ongewijzigd beleid zal leiden tot een grote stijging van de verrichtingen op de HAP, maar ook het aantal ambulanceritten en SEH-bezoeken. Terwijl er nu al een tekort is aan zorgpersoneel. Hoe kunnen we dan in de toekomst de zorg toegankelijk en betaalbaar houden? Er zal moeten worden ingezet op preventie, hoe voorkomen we acute zorg? Er zal ook een shift in mindset moeten komen, niet alles wat nodig is, moet ook onmiddellijk. Er zal gekeken worden naar de verdeling van de taken, zorgcoördinatie. En er zal aan capaciteitsmanagement moeten worden gedaan.
Al met al heel ambitieus. Dat geldt ook voor de ambitie van regio ZHE-BAR: “de regio is in 2040 de regio met de grootste gezondheidswinst.” Dat is over ruim 16 jaar. Hoeveel ministers zijn er dan alweer geweest? En hoeveel nieuwe plannen? Bestaat er dan nog steeds marktwerking in de zorg? Ik ben benieuwd.
Henk de Vos Voorzitter van Zorggroep Hoekse Waard
Deel deze pagina
